Ben otizmli bir kardeşe sahip birisi olarak,toplumdaki yerlerini en iyi bilen ve yaşayan biriyim.Hayatınızın merkezinde yer alan ve sadece sevgi isteyen bir insanın,aslında size nasıl bir ödül olduğunu yaşadıkça anlıyorsunuz.Belki sizin etrafınızda yok,ama bu olmayacak anlamına gelmez..!O yüzden otobüslerde keyfe gelip bağırdıklarında bön bön bakmak yerine onlara sevginizi gösterin.Size sarılmak istediğinde,yemesinden korkacağınıza,elinizle sırtını sıvazlayın.Sokakta yada avm de ordan oraya konuşup,nasılsın abla?,nasılsın abi?dediğinde zahmet edip iyiyim.sen nasılsın? diyiverin.Onları farklı yaratıklar olarak görmeyin,emin olun onlar acıma duygusuyla olan bakışlarınızın farkındalar.Ve buna tepki göstermeleri çok normal.Aslında sadece insan olun..!Biz onlar kadar insan değiliz buna emin olun..!
Birde eğer sokakta başıboş dolaşan ve hareketlerinde gariplik olduğunu düşündüğünüz,sürekli size birşeyler anlatmaya çalışan,konuşma bozukluğu yaşayan,soru sorduğunuzda içindeki durumunun farkında olmayan (çoğunlukla otizmli olan) birilerini gördüğünüzde,öyle bakıp geçmeyin.Evinden bir anda kaçmış olabilir.Ve bu durum otizmlilerde büyükdükçe sıkça yaşanabiilir.Üzerinde adını tanımlayabilecek birşeyler olabilir.Sorun yada bakın.Kimseye teslim etmeyin ve Allah rızası için Lütfen en yakın polis merkezine teslim edin...Biraz onları farkedin.Topluma kazandırıkça,aileleri de güven ve huzur içinde olacaktır...
Serap Büyük Yılmazer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Doğru yada yanlış bütün yorumlarınızı ilgiyle takip ediyorum...Ve yazdığınız için teşekkür ediyorum..sevgiyle kalın...